Dinsdag 4 juni 2013.
Opa staat er klaar voor ik ben er klaar voor, het weer is er klaar voor. De reis kan beginnen. Nu eerst naar Zevenbergen om mijn wederhelft op te halen. Ik hoop dat ze er klaar voor is. Maar dat zal wel, het is een lang gekoesterde wens van haar en ze heeft mij ermee besmet. Waar ik haar dankbaar voor ben.
Bij Rini nog even de laatste dingen ingepakt, een bak koffie genomen. En daarna maar eens rustig aan richting Calais gereden, hier hebben we onze eerste overnachting van deze vakantie. Dit omdat we de volgende dag alweer om zes uur uit bed moesten om de boot te halen die ons naar Engeland zou brengen.
In Frankrijk werd het steeds bewolkder en het werd kouder. Ook het hotel waar we sliepen was koud. Het leek wel een bunker. Maar we hadden geen klagen het ontbijt was goed en we waren er maar 1 nachtje.
Nog even een leuke toevalligheid: We liepen s avonds over straat, gaat mijn telefoon. Belde mijn zwager op, hij wist niet dat we al weg waren. Wat wil nu het toeval? In 2014 een jaar later overnachten we ook in Calais, lopen we weer buiten. Belt weer mijn zwager op.
Woensdag 5 juni 2013
Vandaag begint het, Om zes uur opgestaan en even een lekker ontbijtje genomen. De kriebels beginnen toe te nemen maar dat mag. We zijn er klaar voor. Opa gestart en op naar de terminal waarvandaan we vertrekken.
Dit was nog even een zoektocht en het zal toch niet zo zijn dat we de boot missen? Maar nee hoor we waren ruim op tijd. Opa vastgezet en toen maar naar boven gegaan genieten van het uitzicht, met een bak koffie. Om kwart voor acht begon het schip te trillen en daar gaan we dan. Op naar Engeland.
Het sombere weer achter ons latend.
CALAIS ENGELAND AANMEREN ENGELAND
In Engeland aangekomen scheen de zon volop. Op het moment dat we van de boot af mochten werd het spannend. Voor het eerst in mijn leven moest ik nu links rijden. Dat was een vreemde gewaarwording en dan vooral de rotondes deze nemen ze daar ook de andere kant op. Maar gelukkig zat ik gelijk verkeerd dus ik kon de rotondes mooi even uitproberen.
En even later zaten we op de snelweg dat rijd dan wel ontspannend. En in de loop van de dag raakte ik steeds meer gewend dat die Engelsen allemaal aan de verkeerde kant reden.
Na menig tussenstops, want het was warm, kwamen we steeds westelijker. Ook al is snelweg rijden niet onze favoriete hobby de uitzichten waren fantastisch.
En na een reis van negen uur kwamen we aan de andere kant van Engeland aan.
In het dorpje Holyhead, waar we onze overnachting hadden. In The Monravon. Het was echt een stad, welke vermoedelijk in het verleden een rijke historie had, maar waar nu het verval duidelijk toenam. Na een avondwandeling en een goede maaltijd zijn we maar naar ons bedje gegaan. De volgende dag zouden we rond half elf de boot naar Dun Laoghaire nemen.
Donderdag 6 juni 2013
Na een goede nachtrust werden we om zeven uur wakker, een uur eerder dan gepland, maar dat zal de spanning wel wezen. Nu komt het erop aan, en het weer werkte in elk geval zeer goed mee. Zon zon zon. Wat hebben we het toch goed.
Na een voorspoedige overtocht kwamen we twee uur later in Dun Laoghaire aan. Het was wennen met het rijden want we reden gelijk in de "grote" stad. Bij het eerste stoplicht ging het al mis. Ik reed door maar dat mocht niet ik keek naar de verkeerde lampen, gelukkig zijn de Ieren iets gemoedelijker dan de Fransen, en zo konden we onze weg verder vervolgen.
We lieten al snel de grotere wegen achter ons. En we gingen richting Wicklow Mountains, wat een belevenis. zo vredig en weinig verkeer. Hier was het echt genieten van de natuur. Op een parkeerplaats gestopt en vanaf hier keek je over Dublin heen. Wat a view.
Wat troffen we het, het was gewoon warm daar hadden we niet op gerekend, want Ierland staat bekent om zijn regen. Daar was gelukkig tot nu toe niets van te merken zodat we rustig konden genieten van de omgeving.
Ook was het weer geweldig om te rijden en goed voor het zelfvertrouwen. Ik zag er nog wel tegenop om eerlijk te zijn. De spanningen verdwenen als sneeuw voor de zon. Wat waren wij toch bevoorrecht dat wij hier met zijn tweeën mochten rijden en genieten van het mooie landschap, wat ons telkens weer deed verassen.
Maar we moesten door, we waren net een uurtje in Ierland en nu dus al overdonderd. Kijk maar eens mee. Dat zijn toch plaatjes?
We moesten door naar Arklow daar zouden we overnachten. Wat ons wel opviel was dat er weinig dorpjes waren op onze route,
Dat is op zich niet zo een probleem, maar wij zijn gewend om nog wel eens te stoppen om ergens een bak koffie te drinken of iets anders, en hier ging dat dus niet zomaar. En toch zou ik het zo weer doen.
Het is een hele ervaring, gelukkig kwamen we nog een dorpje tegen Wicklow op de kaart leek het een hele plaats maar het stelde niet veel voor. Maar ze hadden wel een kop lekkere soep voor ons, welke we ons goed lieten smaken. In Arklow aangekomen wij op zoek naar de BB.
Helaas lag het niet op loopafstand van de plaats, maar het was wel zeer goed voor elkaar. We kregen bij aankomst een kopje thee of koffie en een soort cupcake welke we ons goed lieten smaken. De uitbaters waren zeer vriendelijk, ze zouden ons wel even naar het dorp brengen met hun auto en we kregen een telefoonnummer mee welke we maar moesten bellen, deze persoon zou ons wel terug brengen.
Na het nuttigen van een goede maaltijd en lekker de benen gestrekt te hebben werd het tijd om weer terug te gaan. De persoon gebeld en voor 10€ bracht hij ons netjes terug. Wat een rijstijl hebben de Ieren, smalle wegen geen verlichte wegen en toch rijden ze zoals we hier in Nederland rijden. Maar we zijn heel en voldaan weer aangekomen bij The Gables.
Op de linker foto staat The Gables. En rechts toch een leuk gezicht die kleurrijke huisjes. Ook Arklow heeft volgens mij zijn beste tijd gehad. Het industrie terrein was behoorlijk vervallen en de haven lag er maar sombertjes bij.
Wat me wel opviel is dat de waterstanden van de rivieren met het tij mee gingen. Ze maken hier dus geen gebruik van sluizen.
Vrijdag 7 juni 2013
Vanmorgen weer goed ontbeten, het was zeer goed voor elkaar lekker uitgebreid en het vulde goed. Tot nu toe kunnen we zeggen dat we het super hebben getroffen,
Je hoort niets anders dat het extreem warm is en dat het al menig jaar is geleden dat het zo warm was. Wij vonden dat niet erg, op deze manier was het lekker rijden.
Tegen half tien zijn we vol goede moed vertrokken op naar onze volgende overnachting waar we twee nachten zouden blijven. We keken daar wel naar uit want dan konden we ook eens toeren zonder volle bepakking.
We vertrokken na afscheid genomen te hebben van de eigenaren met een glimlach op ons gezicht, helaas was dat maar van korte duur, want thuis achter de computer een route uitzoeken is toch anders dan dat je hem in werkelijkheid ziet.
Op de foto het beeld hoe ik hem zag op google earth, alleen de foto was van 2009 wij waren dus vier jaar later, en dat was goed te merken.
We hadden het geen van beide even breed, helaas deed de camera welke op de motor gemonteerd was het niet, en zijn er geen beelden.
In Nederland zouden er borden bij gestaan hebben van onverharde weg. Zo erg was het, het was wel een goede vuurdoop alleen ik hoopte wel dat de andere routes iets beter waren, anders moest ik ze maar allemaal aan gaan passen.
Na een half uurtje kwamen we weer op de doorgaande weg uit, wat rijd dat dan heerlijk en konden we weer genieten van de omgeving om ons heen. We waren de slechte weg zo weer vergeten.
De route leidde ons langs Glendalough waar we het Wicklow Mountains Nation Park bezochten. Wat hebben we het toch goed.
En wat is de natuur toch mooi. Er zijn nog zoveel mooie plaatsen op de wereld.
We vervolgden onze weg door de Mountains en we genoten. We kwamen bij het plaatsje Valleymount en we waren er doorheen gereden, wat niet zoveel voorstelde maar toen moesten we weer stoppen, weer een foto momentje, En ik denk dat er nog vele zullen volgen.
Mooi helder water en een mooie brug, en verder niemand op de weg. Wat een rust.
Na een korte foto pauze reden we weer verder, via Blessington reden we naar Naas. Dit was een grotere plaats en we vonden het wel tijd voor een bak koffie. En na Opa een plaatsje gegeven te hebben konden we even de benen strekken en op zoek naar een koffie tentje.
We konden lekker buiten zitten en genieten van de mensen die langskwamen. Wat hebben we het toch goed. Wat ons wel opviel was dat de scholieren nog netjes in de schooluniformen liepen, dat zijn wij niet gewend.
Na de koffie Opa maar weer opgezocht en door het drukke stadsverkeer verder gereden via Newbridge, Monasterevin, en door een heel klein plaatsje Ballybrittas daar hebben we een heel lekkere sandwiche gehad met lekkere frisse sallade.
Het was bij Finall Furlong en daar waren we wel aan toe even iets hartigs.
Toen we dat op hadden hebben we onze reis vervolgd via Portlaoise, Abbeyleix, Durrow, Urlingford, Dualla, Rosegreen, In deze omgeving waren ze net aan het asfalteren, alleen dat wisten wij niet en voor we het wisten reden over de losse graffel. De wegwerkers keken ons met grote verbazing na, maar we hadden geen keuze ik wist anders de weg ook niet.
We hebben het overleefd en we kunnen zeggen dat we de eersten waren die erover heen zijn gereden.
Via Blackcastle, Ballygerald Mortlestown, kwamen we eindelijk aan in Cahir, waar onze accommodatie lag voor de volgende twee nachten Carragin Castle
En wat voor eentje, een echt kasteel. Dat zag er veelbelovend uit. De eigenaresse was volgens ons net zo oud als het kasteel zelf.
Cahir is een heel leuk en gezellig plaatsje je kunt er mooi rond wandelen en er is genoeg te zien. Na een goede maaltijd en een lekker pilsje, ze hadden Heineken, en na nog een poosje rond gewandeld te hebben, Zijn we nog even een Pub ingeweest.
De Ieren zijn zo al moeilijk te volgen maar als ze dan ook nog een pint op hebben dan zijn ze helemaal niet te volgen. Wel leuk en daarna zijn we terug gegaan naar onze kamer.
Het enige nadeel van deze BB was dat we hier geen toilet en douche op de kamer hadden. We moesten dus de gang over maar dat namen we op de koop toe, want wie slaapt er nu in een kasteel? En zo is er weer een mooie dag voorbij,
Wat hebben we het toch goed.
Zaterdag 8 juni 2013
Deze morgen eens lekker rustig opgestaan. We hadden begrepen dat we tussen half negen en half tien konden ontbijten. En we waren om acht uur wakker, dus tijd zat.
Totdat er om negen uur op de deur geklopt werd. Diner are ready, werd er geroepen. Miss Tacher stond aan de deur. Die bijnaam had ze hier aan te danken. We waren ook gereed dus we zijn naar beneden gegaan waar de tafel gedekt stond.
En hoe hij gedekt stond, het kon een avondmaal zijn.
Hiermee konden we het wel weer een poosje volhouden.
Dat moest ook wel want vandaag was een rondtoer dag, dat was wel fijn we hoefden dus niet alles mee te nemen en konden rustig eens wat gaan bezoeken.
En dat was de bedoeling ook, de planning voor vandaag was, een bezoek aan Rock of Cashel en Kilkenny en naar Waterford. Als we Miss Tacher mochten geloven dan zou dat niet lukken want er was zoveel te zien alleen al in Cahir, zodat we daar onze dag wel konden doorbrengen.
Dat vonden we zonde we wilden wat van Ierland zien, dus we zijn toch maar vertrokken het eerst naar Rock of Cashel. De omgeving was mooi en het kasteel ook wel, alleen het was meer een ruïne, maar dat had toch zijn charmes ook wel.
We reden via Killenaule mooi binnen door over leuke weggetjes en na een poosje kwamen we aan in Kilkenny, Een mooie stad we hadden opa dicht bij St Mary's Church geparkeerd en konden lekker slenteren naar The Castle.
Wat is dat imponerend en heel wat anders dan die we vanmorgen gezien hebben. Dit kasteel was te bezichtigen en daar hadden we nog wel even tijd voor.
En in het kasteel was het lekker koel. Buiten was het nog steeds ongekend warm, Maar gelukkig hadden ze flesjes water, zodat we genoeg konden drinken. Wat nog wel opviel was dat ze toch iets anders met begraafplaatsen omgaan dan hier in Nederland.
De eerste foto zie je het kerkhof welke gelegen was bij de St. Mary's Church. Het gras stond hoog en dat zo midden in de bebouwing.
Op de middelste foto is 1 van de kamers te zien, dit is een hele bijzondere foto want officieel mocht er binnen niet gefotografeerd worden, maar Rini kon het niet weerstaan.
We werden er ook meteen op aangesproken. Op de laatste foto zie je het kasteel gezien vanaf de paleis tuin. Dit is allemaal wel netjes onderhouden. En het was verkoelend bij de vijver.
Hierna opa weer opgezocht en zijn we maar weer verder gereden, want daar waren we hier voor. We werden nu door de Zumo over de snelweg geleid, M9, Wat reed dat ontspannend want volgens mij zijn we maar een paar auto's tegen gekomen. Wat een weelde.
In Waterford aangekomen, weer een parkeerplaatsje gezocht voor opa zodat die ook een lekkere rustige dag zou hebben. En wij zijn weer met de benen wagen op verkenning uitgegaan. Het is een leuke plaats en er was voor de kinderen straat theater. Daardoor deed het allemaal geweldig aan.
Ook de temperatuur. We zagen dat de thermometer 29graden aangaf. Dus zweten.
Na een leuke wandeling en genietend van het weer zijn we maar weer langzamerhand naar opa geslenterd. Hij stond er nog en had het ook wel weer gezien.
Via de tolbrug verder naar het zuiden afgezakt. Eerst nog een stuk via de M9 maar daarna weer snel binnendoor. Wat is het dan lekker rijden onder de bomen.
We zijn gereden via Carrick-on-Suir, waar we wat wilden gaan eten. Maar dat viel nog niet mee, wat zijn wij Nederlanders dan verwend. Het was wel een leuk plaatsje. vanaf daar zijn we via Clonmel naar Cahir Castle gereden.
Waar we nadat we opa hadden weggezet bij het kasteel, zijn we nog even te voet naar het dorp geweest. Dit was echt heel goed te doen, want we hoefden maar 500mtr te lopen.
Na het nuttigen van een maaltijd en wat gedronken te hebben op het terras zijn we maar terug gegaan om te slapen, morgen gaan we weer op weg naar een nieuwe BB
Zondag 9 juni 2013
Vandaag namen we weer afscheid van "ons" kasteel, we gaan nu weer naar de volgende BB.
We gaan nu naar de zuidwest kust via Dugourney, Middleton, Carrigtohill, Cobh, Monkstown, Carrigaline, Belgooly, Kinsale, Timoleagu naar Clonakilty, waar we twee dagen zouden blijven in het BB Bay Vieuw.
Het Weer was weer schitterend en de route was ook weer uitstekend voor elkaar. Lekker toeren over de rustige R668 waar we een schitterend uitzicht hadden bij Whitewall, we waren nog niet voorbereid op het mooie uitzicht, de camera zat nog netjes opgeborgen in de koffer.
Maar je kunt het van me aannemen dat het schitterend was. Kijk maar eens op google-earth.
Een paar kilometer verder, een stukje voor Lismore, kwamen we bij een leuke rustplaats, daar maar even gestopt. En de foto toestellen maar weer tevoorschijn gehaald. Wat hebben we het toch goed.
Nadat we menig foto van het snel stromend beekje hadden genomen zijn we weer verder gegaan naar Cobh.
Hier vandaan was de Titanic voor het laatst vertrokken. Op zich had het plaatsje iets tropisch. fleurige kleuren, palmboompjes en volop zon.
Het was bijna te warm om rond te lopen, maar ben je eenmaal in die omgeving dan moet je er ook van gaan genieten.
Na wat gedronken te hebben zijn we maar weer verder gereden, we hebben het nu al door dat deze vakantie eigenlijk veel te kort is om echt alles te zien.
We genieten nu meer van het rijden en de omgeving maar van de Ierse culturele kunstschatten hebben we weinig gezien. Maarja je kunt niet alles hebben.
Een reden temeer om weer een keer terug te komen.Vanaf hier zijn we nog even door een echte stad gereden. Cork. Daar konden we het centrum zo niet vinden daarom hebben we hier even een korte stop gehouden. We hadden wat te snoepen bij ons.
En we gingen weer verder met deze temperaturen.
We vervolgenden onze route waar we zelfs af en toe de zee konden zien. Het was wonderschoon. Net voorbij Lisheenaleen zijn we nog even weer gestopt. Het was inmiddels al zes uur, maar we konden het toch niet laten om toch nog even tijd in te lassen voor een foto momentje.
En te genieten van de zon.
Vanaf hier was het nog een klein uurtje rijden naar Bay Vieuw,
We reden nog door Timoleague wat ook mooi aan een baai ligt. In Clonakilty aangekomen, hebben we eerst maar eens onze spullen naar binnen gebracht en zijn toen nog het dorp in gelopen, we zaten deze keer wel vlak bij het centrum. Wat heel vrolijk aandeed.
Alleen terrasjes die kennen ze niet echt. Er was er wel eentje maar omdat we al laat waren wilden ze hem net opruimen. Dus nog snel even wat gedronken en toen maar weer verder gewandeld.
Ik vond het best wel vermoeiend om met het warme weer zo te reizen, ik ben meer een man van 20graden is warm genoeg. Rini heeft totaal geen moeite met het warme weer.
En zo kwam er weer een schitterende dag aan zijn einde. Wat hebben we het toch goed.
Maandag 10 juni 2013
Ja dames en heren jullie zien het goed. Er is iets gebeurd wat we de afgelopen dagen nog niet hebben meegemaakt.
Het heeft geregend. Hierdoor friste alles wel lekker op en rook het ook lekker.
Vanmorgen moesten we eerst het dorp in, mijn filmcamera deed het niet meer. Er zat een soldering los, nu hoorden we van de eigenaar dat er in het dorp nog een ouderwetse elektronica zaak zat. Dus dat moesten we eerst doen.
Omdat we toch Tony Hayes even de gelegenheid moesten geven om het te repareren, zijn we even door het dorp gelopen. Wat ook heel leuk was, en inmiddels was het weer droog, dus het was ook geen ramp.
Na de wandeling op de terug weg de voeding voor de camera weer opgehaald, en toen toch maar voor het eerst de motorpakken aangedaan.
Een beetje regen houd die wel tegen.
We zouden vandaag een rondritje maken via Rosscarbery, Ardagh, Skibbereen naar Mizen Head, Bantry en binnendoor terug naar Clonakilty.
De route leidde ons weer via mooie weggetjes en mooie uitzichten. Ook al was het wat miezerig soms moesten we gewoon stoppen voor ons foto momentje.
Zo ook bij het plaatsje Schull net ervoor was er een parkeerplaats Schull An Scoil daar zijn onderstaande foto's genomen.
Dit was de eerste keer in mijn leven dat ik het water heb gestaan wat rechtstreeks met de Atlantische Oceaan is verbonden.
Voor mij een hele ervaring. Maar ja dat was het de hele reis al.
Na weer een poosje genoten te hebben van de eigenlijk goed begaanbare wegen, ook al waren ze nat kwamen we bij de volgende atractie aan. De Toormoor dolmen.
Dus we "moesten" maar weer stoppen. En als je de foto's ziet weet je waarom.
Het landschap wisselt zich steeds sneller af, van weide velden, naar bossen, en de oceaan.
En deze dag hadden we het geluk dat we nu kennis mochten maken met het echte Ierse weer.
Hoe verder we naar het zuiden reden richting Mizen Head hoe dikker de bewolking werd, hoe natter wij werden. Maar toch genoten we met volle teugen. Het laatste stuk naar Mizen Head was ik blij dat ik een mistlamp had.
Het zicht werd steeds minder. Maar we hebben het gered. En het was heel indrukwekkend hoe ze daar op dat punt een vuurtoren wisten neer te zetten.
Het was winderig en koud en na een lekkere kop warme chocomelk zijn we maar weer verder gereden, want we waren nog lang niet terug. Niet dat we daar problemen mee hadden.
We zijn onze weg via de kustweg weer vervolgd, en we hopen dat het weer toch maar weer snel beter word.
We hadden vele mooie uitzichten, alleen het was geen weer voor de camera dus vandaar dat we daar geen foto's van hebben. We waren tegen een uur of zeven weer terug bij BayView, snel onze kleding uitgedaan zodat het nog een beetje kon drogen, morgen moeten we het weer aan, dan gaan we naar Killarney waar we dan drie nachten verblijven.
Het was weer een leuke dag en we hebben weer genoten.
Dinsdag 11 juni 2013
Vanmorgen scheen de zon weer de temperatuur was wel gezakt, maar met 20graden was het vond ik wel lekker.
Na een goed onbijt, wat ons weer een volle maag opleverde, konden we alles weer oppakken.
Opa vond al het vocht van gisteren ook niet fijn. Het lampje wat ik heb dat de zijstandaard uit geklapt staat bleef branden. Ik denk dat er iets teveel water is ingelopen.
En opa sputterde vanmorgen even. Maar dat was gelukkig zo voorbij toen hij een beetje op temperatuur was.
De route ging nu via Glandarriff, Kenmare, Ladies View naar Killarney het eerste stuk was weer door de landerijen en de bossen.
De foto's zijn genomen bij Ballylicky waar we weer lekker op het terras konden zitten en weer genoten van de omgeving.
Wat hebben we het toch goed.
Na genoten te hebben van ons bakkie koffie zijn we maar weer verder gereden.
We reden net een half uurtje toen kon ik weer in de ankers. Weer een foto momentje.
Ditmaal in de omgeving van Tracashel. Wat doet het weer toch veel als je weer een beetje van je af kunt kijken.
Na even van de omgeving genoten te hebben zijn we weer verder gereden. Iets voor Adrigole zijn we richting de Healy pas gereden.
Wat was dat weer een heel andere omgeving, een hele mooie goed berijdbare weg waar we toch langzaam maar zeker omhoog reden. Wat een uitzicht en wat een indruk maakte de omgeving weer op ons.
Boven aangekomen was er een klein souveniers winkeltje. Daar even gestopt en rondgekeken. We kwamen met de eigenaar aan de praat, en die zei tegen ons dat we de weg terug moesten nemen, en dan de zuidpunt van het schiereiland ook mee moesten nemen. Die route duurde maar twee uur, maar hij zou ons schitterende uitzichten bezorgen.
Dit was de Ring of Beara.
De getoonde foto's zijn van de Healy pas.
Bij de middelste foto zit nog een leuk verhaaltje.
Om die te nemen lag ik op mijn buik, en Opa stond rustig langs de straat, ineens stopte er een auto, en de bestuurder vroeg aan Rini of ze politie moesten bellen. Ze dachten dat we een ongeluk hadden gehad en dat ik gewond was.
Maar gelukkig was er niets aan de hand, zodat ze hun weg weer rustig konden vervolgen.
En wij ook.
We reden door naar het zuidelijkste punt waar we met Opa konden komen. En dat was tot de Dursey Cablecar. Helaas waren ze met de kabelbaan bezig zodat we niet naar de andere kant konden komen. Maar van hier uit konden we toch weer de Atlantische Oceaan zien.
Hier ook maar weer even op ons gemak van de omgeving genoten, wat hebben we het toch goed.
Vanaf hier vervolgden we onze route weer.
We kregen inmiddels wat trek, en in Nederland zou bij zoiets wel iets van een snacktent, of snackwagen staan maar dat kennen ze hier niet.
In Allihies zagen we een BB.
We moesten ook even het toilet bezoeken, dus daar maar even gestopt. Ze hadden geen echte kaart, maar ze konden wel een tosti maken. En dat ging er wel in.
Het was een echt ouderwetse woning, de tegeltjes in de badkamer kwamen volgens mij nog uit de jaren zestig. De tijd heeft echt stil gestaan hier. Maar het smaakte en we wisten ook niet wanneer we weer wat tegen zouden komen.
Na afgerekend te hebben vervolgde we onze weg en we reden de bocht om en daar stond wel een fatsoenlijk cafe. Maarja we hadden al iets op dus we konden onze weg vervolgen.
Inmiddels was het ook weer een beetje begonnen te regenen. Maar koud was het niet.
We zijn via Kenmare, Molls Gap en Ladies View gereden, de route was heel mooi en weer verrassend afwisselend. We zijn even gestopt bij Ladies View even de benen strekken en nog maar eens een paar foto's genomen. En ik kan je verzekeren het uitzicht is niet alleen voor de dames mooi.
Vanaf hier zijn we langs het Killarney National Park gereden en door Killarney, onze BB lag enkele kilometers buiten het dorp.
En ook hier waren de bewoners zo vriendelijk om ons naar het dorp toe te brengen zodat we toch ook wat konden eten en drinken. Het is best wel een leuk dorp en daar vermaakten we ons wel.
Na een goede maaltijd en lekker even de benen gestrekt te hebben, zijn we met de taxi terug gegaan.
Wat is dat een vreemde ervaring dat je als bijrijder aan de linkerkant in moet stappen. Ik zat dus ook al achter het stuur, wat niet mocht.
En zo was er weer een geweldige dag voorbij.
Woensdag 12 juni 2013
Na weer genoten te hebben van een goed ontbijt, en dat kunnen ze ontbijt maken, gingen we voor de verandering eens weer toeren.
Vandaag staat de Ring of Kerry op het programma. We reden hem tegen de klok in, dat was ons aangeraden in verband met de drukte. Het weer was goed, wel iets bewolkt, dus dat werden de motorpakken.
Na een half uurtje rijden Opa maar even weer volgegooid. Dan kon hij er vandaag weer tegen. En tevens konden we wat halen om te snoepen, we waren door de snoepjes heen.
Lekkere toffee's hadden ze hier.
Tevens begon hier de route ook dus dat kwam mooi uit. We reden via Glenbeigh en Rossbeigh, we weken hier wel van de origenele route af. Maar we hadden wel een mooi uitzicht over de Dingle.
Na deze afdwaling over de R564 en we weer op de Ring kwamen begon het weer licht te regenen. Dat was niet erg we hadden onze regenpakken bij ons. En het was ook wel weer een uitzicht momentje, een half uur later.
Hier stopte ook een bus met toeristen die zeiden al dat we gek waren om met dit weer op de motor te gaan rijden. Zij mochten het gek vinden wij vonden het heerlijk. Nadat we de regenpakken aanhadden zijn we maar weer verder gegaan. We zijn nog niet rond.
Na een tijdje zijn we maar weer van de originele route afgeweken alleen deze keer konden we niet mooi rond rijden en liep de weg dood. En dan valt het nog niet mee om Opa even om te draaien. Maar het is gelukt, ik schrijf nog, en het was ook wel een ervaring en mooi uitzicht.
Toen we weer onroute waren reden we het dorp Caherciveen binnen. En ook al is het weer minder in Ierland de plaatsjes doen vrolijk aan door al hun kleurige woningen.
